Dr House - House M.D. :: Zobacz temat - Randez-Vous [20/20][u]

Randez-Vous [20/20][u]
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12 Następny

Strona Główna -> Huddy

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Wiadomość

Autor

"Niespodzianka"

zBETOwane przez Sarusię

Po pocałunku nastała niezręczna cisza, żadne z nich nie wiedziało, co ma ze sobą zrobić. Wydawałoby się, że wszystko zostało już wypowiedziane, a jednak nie. Stali naprzeciw siebie patrząc w piasek. Cisza trwała, wiatr znów się obudził i zaczął swój taniec w jej włosach. On jako jedyny chyba wiedział, jak zająć się Cuddy.

- Chodźmy do domu – przerwała milczenie.

- Dobrze – odparł House.

Droga powrotna była chyba najbardziej niezręczną chwilą w ich życiu. House spodziewał się teraz jakiegoś kroku ze strony Cuddy. Nie zauważył, że jej krokiem było odwzajemnienie pocałunku. Natomiast ona oczekiwała kroku z jego strony, w końcu to on był mężczyzną. Zamiast tego oboje obserwowali otaczającą ich przyrodę. Kiedy dotarli na miejsce było już ciemno.

- Dobranoc House – powiedziała, wchodząc do swojego pokoju.

- Dobranoc Cuddy – wyszeptał.

Cuddy usiadła na swoim łóżku i patrzyła przed siebie. Po jej policzkach zaczęły płynąc łzy. Chyba zrozumiała, że już nigdy nie będzie szczęśliwa, nie będzie kochana, a jej miłość pozostanie na zawsze nieodwzajemniona. Położyła się na łóżku, skuliła nogi i płakała. Po jakimś czasie zasnęła.

House siedział w fotelu trzymając szklankę z jakimś alkoholem. Drugą dłonią bawił się opakowaniem Vicodinu. Był na siebie wyraźnie zły za to, że nie trzymał się ściśle planu, dając się podpuścić Wilsonowi. Z drugiej jednak strony, to właśnie Wilson pozwolił mu na odsłonięcie swojego drugiego „ja”. Zapowiadała się bezsenna noc, miał dużo rzeczy do przemyślenia.

* * *

Kiedy Cuddy się obudziła, zobaczyła na łóżku czysty ręcznik i ubranie, a na nim karteczkę. Pospiesznie się zerwała i wzięła zwitek papieru do swoich rąk.

„Cuddy,
Przed wyjazdem muszę jeszcze załatwić coś ważnego. Tak, chodzi o Wilsona. Mam nadzieję, że miło spędzisz ten dzień. W sumie, na pewno miło go spędzisz, bo mnie nie będzie.

House”

„Cały House. Najlepiej uciec, w tym zawsze jest najlepszy” – pomyślała. Chociaż zdziwiło ją przyszykowane ubranie i ręcznik. Już chciała wziąć te rzeczy i udać się pod prysznic, kiedy rozległ się telefon.

- Słucham – odpowiedziała.

- Cześć Lisa, tutaj Margaret, matka Wilsona. Słyszałam, że nie masz dzisiaj niczego w planach, to może spotkalibyśmy się na kolacji w „Nieznajomej”?

- Nie chciałabym Państwu robić kłopotu – powiedziała z grzeczności.

- To żaden kłopot i nie przyjmujemy odmowy. Bądź tam o 9 – odparła życzliwie starsza kobieta.

- A gdzie to jest? – zapytała.

- Z całą pewnością znajdziesz. Do zobaczenia.

- Do zobaczenia.

Cuddy ucieszyła się z tego telefonu, bowiem miała ten dzień spędzić przed telewizorem, z pudełkiem chusteczek. Jej nastrój choć trochę się poprawił, Państwa Wilsonów znała krótko, ale bardzo ich lubiła. Bez zastanowienia wzięła rzeczy z łóżka i udała się pod prysznic.

* * *

Cuddy, ubrana w piękną i długą czerwoną suknię, wezwała taksówkę. Szukanie tej restauracji na własną rękę, w dodatku będąc na obcasach, nie było najlepszym pomysłem. Ciekawiło ją, skąd ta sukienka znalazła się w jej walizce. Rozmyślania przerwał dzwonek do drzwi. „Taksówka” – pomyślała.

- Dzień dobry – powiedział mężczyzna.

- Raczej dobry wieczór – uśmiechnęła się Cuddy.

- Tak, przepraszam, gdzie panią zawieźć? – zapytał.

- Do „Nieznajomej” – odparła.

- Najlepszy lokal w okolicy, czyżby randka? – zapytał z ciekawością.

- Niestety nie – powiedziała z nutką smutku.

- Jedno słowo, a następnym razem Panią zaproszę – uśmiechnął się. – Proszę wsiadać – dodał, otwierając jej drzwi.

„Nieznajoma” znajdowała się w centrum wioski i mimo późnej godziny, była pełna miejscowej ludności. Cuddy wysiadła z samochodu i skierowała się w stronę budynku. Lokal znajdował się tuż przy rynku, na którym w centralnym punkcie tryskała fontanna. Swoim kształtem przypominała piękną nimfę wodną, wokół której tryskały w górę strumienie wody. Pewnie od tej tajemniczej kobiety pochodziła nazwa lokalu. Wokół restauracji, przy stolikach, siedziało mnóstwo osób, głównie pary. Z nutką zazdrości spoglądała na dwójkę osób trzymających się za rękę i wyglądających na naprawdę szczęśliwych.

- Dobry wieczór, jestem tutaj umówiona z przyjaciółmi – powiedziała Cuddy do kelnera stojącego przy pulpicie.

- Pani godność? – zapytał kelner, nie odrywając wzroku od jakichś papierów.

- Cuddy, Lisa Cuddy.

- Tak, stolik nr 14, zaprowadzę Panią – odparł kelner, odchodząc od pulpitu.

- Dziękuje – powiedziała i podążyła za nim.

- To tutaj – wskazał stolik.

- House?! – zdziwiła się, widząc go stojącego we fraku przy stoliku.

- W końcu byłem Ci winien prawdziwą randkę – odparł, uśmiechając się.

_________________
Toaroraptorus vel Szpon Sprawiedliwości
Bywają rozstania niezależne od dwojga.Bolesne bo żadne go nie chce.

Wysłany: Czw 20:19, 23 Lip 2009

ToAr
(prze)Biegły Rewident

Dołączył: 19 Gru 2008
Pochwał: 63

Posty: 11254