Dr House - House M.D. :: Zobacz temat - A zaczęlo się od wyznania :))

A zaczęlo się od wyznania :))
Idź do strony 1, 2, 3 Następny

Strona Główna -> Huddy

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Wiadomość

Autor

A zaczęlo się od wyznania :))

To mój pierwszy fik i jeszcze nie wiem jak będzie się kończyć. Będę starać pisać się na bieżąco. Proszę o komentarze. I o opinie o tym czy mam pisać dalej.

Fik podtytułem:
"A zaczęło się od wyznania"

Odc.1. – Wyznanie miłości.

House zastanawiał się czy wejść do gabinetu. Widział jak Cuddy siedzi w fotelu i zakrywa twarz rękami. Może nie powinien tam teraz wchodzić. O tym co się stało. Dopiero co poroniła, ale obiecał sobie, że w jaj następne urodziny powie jej co do niej czuje. A teraz nadszedł ten czas. Postanowił.

- Nie! Nie pozwolę ci robić, żadnych niepotrzebnych badań na tym pacnięcie, skoro wiesz, że jest zdrowy. – usłyszał House wchodząc z hukiem do gabinetu Cuddy. – Na każde twoje pytanie, słowo, prośbę, cokolwiek usłyszy tą samą odpowiedz: NIE!

House chwile przyglądał się Cuddy patrząc jej prosto w oczy. Już miał się wycofać, dalej ukrywać swoje uczucia do niej. Gdy usłyszał jej głos.

- Nie przyszedłeś tutaj w sprawie swojego pacnięta, prawda? – Zapytała go Cuddy ocierając kolejne łzy spływające po jej policzku.

- Nie. Nie jestem tutaj po to. Ale skoro uważasz, że cokolwiek ci powiem to i tak usłyszę to krótkie nie bez jakiegokolwiek twojego wyjaśnienia, myślę, że nie warto jest o tym wspominać. – Odpowiedział jej House zbliżając się do drzwi.

Cuddy nagle się zerwała podeszła szybkim krokiem do House`a i zatrzasnęła drzwi tuż przed jego nosem. Patrzyła w jego oczy, ona patrzył w jej. Zauważyła, że jego śliczne niebieskie oczy zaczynają się szklić.

- House powiedz mi o co chodzi. – Zdołała z siebie wydusić.

- Nie, nie powiem. Tym co teraz byś usłyszała mógłbym zniszczyć ci twoje życie. A tego nie chcę. Chociaż z drugiej strony robiąc to wygrałbym całą naszą długoletnią grę. Nie to może jeszcze poczekać.

Chwycił Lisę za rękę tak mocno dzięki czemu puściła klamkę, by on mógł wyjść z jej gabinetu. Po tym jak House wyszedł stała jeszcze chwilę przy drzwiach, a po chwilki podesza do biurka i usiadła za nim. Znów schowała ręce w dłoniach, pogrążając się w płaczu i myśląc o tym co miał na myśli House.

***

Leżał na kanapie w swoim domu. W pokoju panował półmrok. Jedynie co go oświetlało to lampa uliczna. House pił kolejną butelkę piwa kiedy zrozumiał, że to jednak nie może już dłużej czekać, że musi to skończyć. Poderwał się i usiadła na kanapie. Zrozumiał, że on nigdy nie przestał jej kochać i źle z robił nie mówiąc jej tego. Pokończy piwo, wstał zabrał swoją skórzaną kurtkę, wziął kask. Po czym wyszedł z domu. Wsiał na motor. Pojechał do jej domu. Gdy tam dotarł sam nie wiedział dlaczego to robi. Może dlatego, że wypiła 3 butelki piwa, może dlatego, że ją kocha i musi jej w końcu o tym powiedzieć, a może po prostu dlatego, że chce wiedzieć co ona do niego czuje. Stanął przed jej drzwiami. Zastanawiał się chwilę czy na pewno chce to zrobić. Zapukał.

- Greg!? – Zapytała Cuddy zaraz jak ujrzała House`a za drzwiami. – Co robisz tej porze tutaj? Czy ty jesteś pijany?
- Greg? Od kiedy mówisz mi po imieniu. Poza tym. Wypiłem trochę i co? – Odparł jej House.

- … trochę wiesz ile to trochę …

- Nie krzycz tak. Dzięki temu zrozumiałem, że to nie może już czekać. – Odparł pośpiesznie House wiedząc, że Cuddy zaraz urządzi mu awanturę, że jeździ pijany motorem.

- Co nie może już czekać? Powiesz mi w końcu? Czy znów się wymigasz jak wcześniej. – zapytała zdezorientowana Cuddy.

- Cuddy musisz to wiedzieć bez względu na to co z tego może wyniknąć. – Odparł House nagle urywając głos. Jego oczy znów się zaszkliły jak wtedy w jej gabinecie. Czuł to nie był pewny czy dobrze robi.

- Powiesz o co chodzi czy dalej będziesz zwlekał? – zapytała Cuddy widząc, że House nie może nic z siebie wykrztusić.

- … bo, bo … ja nie wiem … ja chcę ci … chcę ci powiedzieć … to ważne … bo ja … ja cię … cię nadal kocham … słyszysz kocham cię jak wtedy na … jak na studiach … - Powiedział jej nareszcie. Cuddy otworzyła szeroko usta nie mogąc nie z siebie wydusić. Patrzyła na niego nie wierząc w to co przed chwilą usłyszała. Czy on powiedział, że mnie kocha? Czy to jego kolejny dowcip? Myślała Cuddy.

Nastała cisza nikt nie nic nie mówił Cuddy stała nie ruchomo, a House odwrócił się, podszedł do motoru i miał już ruszać w stronę domu kiedy usłyszał jej słowa.

- Greg, zaczekaj chyba nie chcesz tego tak zostawić. Wiem, że na pewno zależy ci na mojej odpowiedzi. Też cię kocham, nigdy nie przestałam i nigdy nie przestanę. – Odparła spoglądając na jego wszystkie ruchy. Czas jakby nie miał znaczenia, jak dyby go wcale nie było, chciała zobaczyć co zrobi. – Zostań ze mną. – Zdołała wypowiedzieć jeszcze tylko te słowa.

Greg spojrzał na nią. Wstał z motoru. Nie odrywając od niej oczu. Podszedł złapał za rękę spojrzał wprost w jej szarozielone oczy. I zapytał.

- Jesteś tego pewna wiesz jaki jestem. Wiesz, prawda?

- Wiem jesteś chamski, uparty, wredny, nieczuły ale ja cię kocham. I jestem tego pewna. – przybliżyła się do niego. Objęła do rękami i pocałowała.

House popchną ją pod ścianę trzasną drzwiami. Oderwał swoje usta od jej ust i zadyszany powiedział.

- Nie teraz. Nie w tym momencie. Przemyśl to czy na pewno chcesz być ze mną. – Powiedział patrząc jej w oczy.

Ona zobaczyła w jego oczach ocean mieszanych uczuć, to czego się zawsze bał, związać się z nią. Widziała jak ta niewidziana granica, ten mur z twardych cegieł dzielący ich od tylu lat właśnie runą, znikł na zawsze. A może tylko na chwilę? Nie na zawsze już tak nie będzie jak dawniej, będzie inaczej. Przytuliła się do niego. Czuł jej oddech na swojej szyi. Wyszeptała mu prosto do ucha.

- Bądźmy razem. Bądź zawsze przy mnie. Nie zostawiaj mnie. Nie pozwolę ci odejść jak kiedyś.

- Zostanę, będę przy tobie zawsze. Obiecuję. – Wyszeptał jej do ucha.

***

Obudził się najpierw nie wiedział gdzie jest. To nie była jego sypialnia, nie była jego pościel. Ktoś leżał obok, tulił go. Odwrócił głowę zobaczył jak obok niego wtulona w jego ramie śpi jego szefowa. Co on śpi w łóżku Lisy Cuddy?! Ona nie ma nić przeciwko?! Co stało się wczoraj. Zaczął sobie przypominać, analizować fakty. Przyszedł tu powiedział jej, zaczęli się całować. A potem, potem nie pamięta. Czyżby się z nią przespał? Czyżby przespał się ze swoją szefową? A może teraz już nie tylko swoją szefową, ale … Cuddy otworzyła oczy spojrzał na Hose`a zobaczyła jego przerażenie. Zobaczył je ona go obserwuje.

- Cuddy czy my no wiesz? Czy my razem? – zapytał nie wiedząc jak to zrobić. Nie chciał psuć tej chwili. Może jedynej z nią. Może już nigdy tak nie będzie.

- Nie. Nie przespałeś się ze mną. Najbardziej co mnie zdziwiło to, to że to ty nie chciałeś. – Wyjaśniała spokojnie. – Mówiłeś, że mam się zastanowić bo wiem jaki jesteś, że może nie powinniśmy być razem. Ale w końcu znaleźliśmy się tutaj w …

- W łóżku?! – Wykrzykną House zdziwiony tym, że leżą obok siebie i że się z nią nie przespał że nie chciał.

- Tak. Jeśli nie chcesz. Możemy o tym zapomnieć. I jeśli nie pamiętasz powiedziałeś mi, że mnie kochasz. Chcę wiedzieć czy to prawda? – Zapytała Lisa.

Zapadło milczenie. Nikt nic nie mówił. Lisa zerknęła na zegarek. Wstała podeszła do szafy zabrała ciuchy i poszła do łazienki. Greg słuchał jak pod prysznicem leci woda. Po kilkudziesięciu minutach Lisa wyszła już ubrana, umalowana gotowa pójść do pracy. Zerknęła na House`a.

- Wstajesz w końcu leniuszku? Czy mam ci przynieść śniadanie do łóżka, pomóc ci zjeść, a potem się ubrać.

- Mhm. – Wymruczał tylko. – A co do twojego wcześniejszego pytania. To kocham cię.

- Ja ciebie też. Dziś zrobię ten wyjątek, ale jutro ty wstajesz i robisz śniadanie. Bądź w kuchni za 20 minut. Ok.? – Stwierdziła Cuddy wychodząc z sypialni.

***

House leżał jeszcze 10 minut poczym wstał zabrał ciuch z fotela. Poszedł do łazienki wziął prysznic i poszedł do kuchni.

- Jak to jutro robię ja śniadanie?! Mówisz tak jakbym tutaj mieszkał. – Wymamrotał wchodząc do kuchni.

- Bo mieszkasz, nie od dawna, no bo od wczoraj. Co chcesz się wycofać? – Zapytała zdziwiona Lisa spoglądając na House`a. Czy on nic nie pamięta. – W nocy rozmawialiśmy tym i wspólnie postanowiliśmy spróbować znów. Dzisiaj masz się tutaj wprowadzić. Nie pamiętasz.

- Coś tam pamiętam. Ale niewiele. – Odparł House nie potrafiąc nic sobie konkretnego przypomnieć.

Odc. 2. – Przeprowadzka.

W ciszy jedli śniadanie. Kiedy nagle House wymamrotał coś.

- To bierzemy dzisiaj wolne. No skoro mam się tu wprowadzi to musisz mi powiedzieć gdzie co i jak, prawda? – Spojrzała na Lisę swoimi błagającymi oczkami.

- Hmm… - Lisa udawała, że się zastanawia poczym odpowiedziała mu na pytanie. – Tak jeśli dziś w nocy zrobisz to co zechcę.

- Hurra! Wszystko czego chcesz. – House się uśmiechnął, poczym przytulił do Cuddy. – No to kiedy ślub? … I takie całkiem nasze małe bachorki?

To pytanie zdziwiło Lisę, kompletnie nie widziała co powiedzieć.

- To co powiesz mi na kiedy ustaliliśmy datę ślubu? – Zapytał po raz drugi o to Lisę.

- No wiesz … Nie myśleliśmy jeszcze o tym. – Odparła nadal zaskoczona.

***

Po kilku godzinach House był już spakowany. Zabrał Wszystkie najpotrzebniejsze rzeczy no i gitarę.

- Kochanie możemy już jechać do domuuu. – Spojrzał błagalnie na administratorkę.

- a zabrałeś już wszystko nie chcę już potem tutaj wracać? – Odparła spoglądając na niego badawczo.

House rozejrzał się do wokół i pokiwał głową twierdząco. Pokazując, że zabrał wszystko i mogą już jechać.

***

W domu Lisa opróżnia jedna z szafek House`owi. Po czym pomogła mu się wypakować. Nagle usłyszała dźwięk peegera House`a.

- Lisa mój pacjent przestał oddychać musimy tam jechać! – Powiedział stanowczo. – Musimy jechać do szpitala, teraz.

- Ok. Spokojnie. Już jedziemy. Bez paniki. – Odparła spokojnie Lisa widząc zdenerwowanie House`a.

CDN.

Jeszcze raz proszę o komentarze i opinie. Na pewno bardzo mi one pomogą. Aha i czy mam pisać dalej.

Ostatnio zmieniony przez sylrich05 dnia Nie 9:48, 23 Sie 2009, w całości zmieniany 1 raz

_________________
.

Nie zawsze możesz dostać to, czego chcesz. filozof Jagger
Ale jak się okazuje, jeśli się czasem starasz, to dostajesz to, czego potrzebujesz. Lisa Cuddy

Wysłany: Czw 14:45, 20 Sie 2009

sylrich05
Geriatra

Dołączył: 29 Lip 2009
Pochwał: 2

Posty: 724

Miasto: Bytom