Dr House - House M.D. :: Zobacz temat - [Chaseron (Chase/Cameron)] Niespodzianka [M]

[Chaseron (Chase/Cameron)] Niespodzianka [M]
Idź do strony 1, 2 Następny

Strona Główna -> Inne

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Wiadomość

Autor

Niespodzianka [M]

Cytat:

Mój pierwszy fik z dedykacją dla sióstr mikrofalówek i kochanej ann, która bardzo pomogła mi w sprawdzeniu czy wszystko ok ;) Chciałam dodać więcej opisów, ale żaden ze mnie humanista i nie wyszło. Proszę o wyrozumiałość ;)(Ale om krytykę też! :D)

"Niespodzianka"

Cameron i House wychodzili razem ze szpitala Prinston-Plaisboro...
- Te moje nowe króliczki doświadczalne mnie czasem zadziwiają! Banda idiotów. Dobrze, że mam Formana bo wsadzili by do rezonansu, faceta z płytką w głowie.
- Nie narzekaj na nich. Przecież wiesz, że potrafią dużo. Nawet jak na twoje wymagania.
- Moje wymagania? - House wybałuszył oczy, chcąc udać zdziwionego - A co jest takiego w nich specjalnego?
Cameron uśmiechnęła się do siebie. - Ty się nigdy nie zmienisz, prawda?
- Nie chciałabyś tego - odpowiedział jej Greg, odwzajemniając uśmiech.
- Właśnie - ciągnął rozmowę - Kiedy zamierzasz mu powiedzieć?
Cam westchnęła ciężko.
- W swoim czasie - odpowiedziała wymijająco - Pogadamy później, śpieszę się - dodała i pobiegła w stronę swojego auta.
House wzruszył ramionami i poszedł po motocykl.

***

- To powiedziałaś mu już?? - głowa Housa niespodziewanie wyłoniła się zza szpitalnej zasłonki, powodując, że Cam o mało nie przyszyła pacjentowi ucha do czaszki.
- House! Czemu ciągle o to pytasz?
- Przecież nie mogę czekać w nieskończoność, żeby zobaczyć jego minę!
- Jesteś okropny... - Powiedziała jakby to było równie oczywiste jak to, że jest wtorek, nie przerywając szycia pacjenta.
- Taaa...myślisz, że chce uprzykrzyć Ci życie?
- Nie sądzę
- To było pytanie retoryczne - House nie mógł powstrzymać się od swoich docinek. Cameron spojrzała na niego spokojnie.
- To moja sprawa kiedy mu powiem
- Twoja? No nie wiem. Na razie to ja muszę wszystkiego słuchać. W końcu to już 2 miesiące jak...
- Ciiiii! - przerwała mu - Nie chcę żeby ktoś wiedział. Przynajmniej na razie. Uśmiechnęła się do Housa - Muszę znaleźć odpowiedni moment, żeby spokojnie pogadać
- Taaa...- House przewrócił oczami - Powiedz po prostu-"Chase..."
- House!! - Cam zmiażdżyła go wzrokiem - To delikatna sprawa. daj spokój

Tego dnia wieczorem...

- Cześć kochanie - Rzucił Chase wchodząc do domu, po całym dniu pracy.
- Hej! - Cam pocałowała go na powitanie.
- Co robiłaś cały dzień? Przepraszam, że byłaś sama, ale przeszczep serca nie może czekać. - Dodał, szukając pilota od TV między kanapowymi poduszkami.
- Nic takiego. Trochę sprzątałam, oglądałam TV - Głos Cam dochodził z kuchni gdzie przygotowywała mężowi kawę.
- Kiedy dzwoniłem przed południem nie było cię w domu - Chase spojrzał na nią czekając na odpowiedź. Podała mu kubek z gorącym napojem, spojrzała w oczy i powiedziała:
- Robercie musimy porozmawiać. Ja... - W tym momencie zakręciło jej się w głowie. Poczuła dziwny ścisk w żołądku i osunęła się, złapana w połowie drogi przez męża. Chase chwycił telefon.
- Halo? Prinston-Plaisboro? Karetkę na Journal 54. Szybko!

***

Cam siedziała na szpitalnym łóżku, trzymając mokry ręcznik przy głowie.
- Już dobrze, to było tylko omdlenie, nie denerwuj się. Zaraz wydepczesz dziure w tej podłodze. - spojrzała na Chase'a. Chodził szybko obok niej, i gestykulował nerwowo.
- Przecież musiał być jakiś powód. Z twoim zdrowiem wszystko ok. Przestraszyłem się. Nie mdleje się od tak w środku zdania.
Nagle to sali wszedł House.
- Skoro już jesteście tu oboje to może mu wreszcie powiesz? - zwrócił się do Cam, która spojrzała na niego z bezsilnym wyrazem twarzy.
- Teraz? - jej głos oddawał poczucie bezradności wobec jego czynów.
- Przecież i tak się dowie. Długo chcesz zwlekać? Chase!! koniec twojego sielankowego życia!
- House! zamknij się!!
Greg ku jej zdziwieniu zamilkł, jednocześnie czekając na dalszy bieg wydarzeń.
- O co chodzi!?? - odezwał się Chase, totalnie zbity z tropu.
Cam odwróciła się w jego stronę.
- Przepraszam, że tak długo z tym zwlekałam, ale ostatnio rzadko się widzimy i nie było okazji porozmawiać
- Nie rozumiem. O co chodzi Housowi? I czemu on najwyraźniej wie o wszystkim wcześniej niż ja?
- On po prostu.. - Cameron nagle napłynęły do oczu łzy- On się wszystkim zajął. No wiesz..moją dietą...badaniami...dlatego wczoraj nie było mnie jak dzwoniłeś.
Chase pokręcił głową na znak, ze dalej nie rozumie i wpatrywał się w łzy Cam spływające po policzkach. Nagle zrozumiał, ze to łzy szczęścia..
- Będziesz tatą, głuptasie...
Uśmiechnęła się do niego i położyła mu dłoń na swoim brzuchu...

Cytat:

Mam nadzieję, że nie jest aż tak cukierkowo obrzydliwy jak mi się wydaje... :roll:

Ostatnio zmieniony przez Hambarr dnia Wto 21:13, 15 Wrz 2009, w całości zmieniany 2 razy

_________________

Wyznaję Chaseronizm totalny :D
Każda Hambarr chaseronowa na pizzę zawsze gotowa
Ależ owszem, zgadza się ona w schowku kryje się! - by Chasper:*
Sinaj - my sweet soulmate :*:*
Moja zÓa maagdaa umilająca mi chwile w schowku :twisted: złota lista
Johnny, johnny, john--> http://johnnydepp.blox.pl/html

Wysłany: Pon 19:42, 14 Wrz 2009

Hambarr
Psychiatra

Dołączył: 30 Lip 2009
Pochwał: 30

Posty: 3852