|
Zima biała. [M] / zmienione.
| Cytat: | | Nie wiem dlaczego to powstało, może natchnęła mnie ta intensywna biel za oknem bo u mnie śniegu po kolana, świat zatrzymał się na chwilę... |
Dzisiejszego ranka obudziłam się niezwykle wcześnie
Przeciągnęłam się powoli i podeszłam do okna
Wtedy moim oczom ukazał się piękny, cichy
Ciągle jeszcze pogrążony w cudownej drzemce świat
Otulony białą, puchową kołdrą
To było wspaniałe wrażenie
A widok niekończących się śnieżnych zasp
Iskrzących krystaliczną bielą
Napawał mnie spokojem i rozleniwiał moje myśli
Śniłam tej nocy o Tobie, wiesz?
Wszystko było niezwykle realistyczne
Nasze postacie, gesty, słowa
Całowałeś mnie czule, przytulałeś
Uśmiechając się tak ciepło
Było jasno, było biało, tak jak w tej chwili
Gdy spoglądam przez okno w naszej sypialni
Śniło mi się, że robiłeś wszystko jak należy
Bez wahania, podejmując trud i starania
Trafione decyzje, niechybne wybory
Zafascynował mnie świat pokryty gęstym
Jak kasza manna śniegiem, wiesz?
Sen odszedł daleko
Zmusił mnie do dźwigania powiek przez długi czas
Bywało, że miałam ochotę odłożyć moje serce
Tam gdzie jego miejsce, hen od mojego ciała
Wreszcie usłyszałam brzdąknięcia strun gitary
Tak mocno rozciągniętych, do granic wytrzymałości
Sople kolejno strącał mroźny wiatr
Szeptał cicho i spokojnie
Że dla kogoś dziś skończył się świat
Myśli moich ogrom pędził
W Twoją stronę, by uciec śmierci
Bo zauroczył mnie świat pokryty białym puchem
Moim snem wypełniony
Teraz idę drogą śnieżną, w płaszczu białym
A moje czarne włosy kaleczą nieskazitelny obraz
Z nieba sypią się małe perły
Tak różniące się od siebie
Choć z jednego materiału powstały
Tak jak my, identyczni
Tak niepodobni zarazem
Czy Ty też widzisz ten świat biały
Pokryty puchem cały?
Wreszcie na miejscu, szłam powoli
Czasu miałam do woli
Jestem tu, obok Ciebie stoję
A ty leżysz puszystą kołdrą spowity
Za bramą cmentarną ukryty
I nie jesteśmy żywi oboje
Zniosłam na świecie już wszystkie znoje
Zamierzam kraść pogodzie szczęście
Lazurowe niebo zamarzło
Nadzieja umarła na Twoich cichnących ustach
Zapomniałam na chwilę
Że to już prawie rok, jak odszedłeś
Zniknąłeś, zamilkłeś
Rozpadłeś się na atomy, na cząsteczki
Dom znalazłeś we wszechświecie odległym
I wędrować nigdy nie przestaniesz
Przysięgam Ci, gdy moje serce stanie
Wyruszę za tobą w drogę bezkresną
Cierpliwie szukając miejsca Twojej zguby
Aż po wieczny czas, nie spocznę nigdy
Nie przysiądę na chmurze niebieskiej ani zaspie śnieżnej
Mimo że lśni puchem białym i wciąż pokrywa świat cały
Chociaż los bezwzględny
Zabrał mi Cię bez ostrzeżenia
To nadal czyha na moje niepowodzenia
Siedzę w ciszy, czekam pod cmentarną bramą
Puchem zimnym okryta, jak ten wszechświat
Który w mojej duszy właśnie zawitał
|
|
|
_________________
Yes, we can.
-----------------------------
'As Jimmy suggested that I'm on heroin, I decided to admit I'm on Methadone. In return I got a bunch of very "friendly" words and a warning about side effects. One of them was already done to me, that was apnea occurs. Ceased to circulate air through my airway, and the pulse was almost imperceptible, but Foreman decided to return it to me stimulating my sensory receptors.' - I looked at him significantly, expected some questions, at the end my story was interesting. I looked more closely, raising single eyebrow slightly. Then Lucas said. 'How?' 'Excellent question. He twisted my nipples! '
 Wysłany:
Wto 11:55, 12 Sty 2010 |
|
NiEtYkAlNa
Stażysta
Dołączył: 03 Sty 2010
Pochwał: 5
Posty: 106
Miasto: Houseland
|
