Dr House - House M.D. :: Zobacz temat - Pierścionek [14/14][u]

Pierścionek [14/14][u]
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 Następny

Strona Główna -> Huddy

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Wiadomość

Autor

Pętla się zaciska

Cytat:

po długiej przerwie POWRACAM!!! Cieszycie się? Postaram się dokończyć w miarę szybko tego ficka ;) Mam nadzieję, że za bardzo nie wyszedłem z wprawy :) Trochę dłuższa część niż zwykle.

zBETOwane przez Sarusię

- Długo na mnie czekasz? – zapytała Cuddy.

- No będzie już jakieś 15 minut – odparł z uśmiechem, spoglądając na swój sportowy zegarek.

- Przepraszam, ale musiałam coś jeszcze załatwić w szpitalu – powiedziała patrząc mu w oczy i trzymając jego dwie ręce, jakby mieli za chwilę rozpocząć namiętne tango.

- Nie musisz się tłumaczyć – uśmiechnął się.

- Nie muszę, ale chcę – odwzajemniła uśmiech.

- Niech zgadnę co Cię zatrzymało – odparł puszczając jedną rękę i ruszając w stronę restauracji. Wyglądali na szczęśliwych.

- Próbuj, Sherlocku – dopingowała go.

- House? – zapytał, a raczej stwierdził.

- Brawo, ale nagrody nie dostaniesz – odparła Cuddy.

- Dlaczego? – udawał smutnego.

- Bo to była zbyt łatwa zagadka – uśmiechnęła się i ponownie musnęła jego policzek.

- A jednak dostałem nagrodę – odparł.

- Taką tyci, tyci – odpowiedziała wskazując palcami „rozmiar” nagrody.

Weszli do restauracji trzymając się za ręce i usiedli przy stoliku. Kelner podał im menu i nalał od razu po kieliszku białego, wytrawnego wina. Ulubionego wina Cuddy. Ciekawe skąd kelner mógł o tym wiedzieć?

* * *

House siedział w gabinecie i bawił się swoją ulubioną piłką, intensywnie nad czymś myśląc. Po chwili chwycił słuchawkę telefonu i wykręcił numer. Trochę czasu zajęło zanim osoba po drugiej stronie odebrała telefon.

- Cześć. Będę potrzebował Twojej pomocy – powiedział House.

- O co tym razem chodzi? – zapytał.

- Musisz się czegoś dla mnie dowiedzieć – powiedział poważnie.

- Wiesz, w obecnej chwili mam trochę zleceń. Czy to może poczekać?

- Nie – odparł stanowczo.

- To mogę polecić ci…

- Chcę ciebie – przerwał mu House. – Zapłacę podwójnie – zaakcentował ostatnie słowo.

- No dobrze. Kiedy chcesz się spotkać? – zapytał.

- Najlepiej dzisiaj.

- Widzę, że ostro cię wzięło – w głosie dało się wyczuć zadowolenie.

- Jakby mnie ostro wzięło, to bym zadzwonił po prostytutkę, a nie ciebie – zadrwił Greg.

- Mogę się spotkać jutro. Podjadę po ciebie pod szpital – powiedział.

- A dzisiaj? – zapytał.

- Dzisiaj jestem zajęty – odparł i się rozłączył.

House odłożył słuchawkę, chwycił piłeczkę i zaczął nią rytmicznie odbijać o ścianę. Próbował skupić myśli na czymś innym, ale wszystkie próby kończyły się klęską. Czyżby wyczuwał zagrożenie? A może był to po prostu strach, że coś, co zawsze było na wyciągnięcie ręki, teraz oddala się od niego bezpowrotnie? Nagle piłka odbiła się pod złym kątem i potoczyła się gdzieś w bok gabinetu. House wstał, założył motocyklową kurtkę i wyszedł. Nie zamierzał jednak wracać do domu.

* * *

- To co dzisiaj zjemy? – zapytał Cuddy. - Wszystko wygląda smakowicie – dodała.

- Dzisiaj twoja kolej, ty wybierasz – uśmiechnął się.

- To może kurczaka po meksykańsku? – zaproponowała, patrząc na niego.

- Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem – odparł, przywołując kelnera. – Poproszę dwa razy kurczaka po meksykańsku.

- Jak tam w pracy? – zapytała. W trakcie pytania zadzwonił jednak jego telefon.

- Przepraszam muszę odebrać – odparł i wyszedł na zewnątrz lokalu.

Cuddy obserwowała przez szybę restauracji swojego narzeczonego, który żywiołowo rozmawiał przez telefon komórkowy. Uśmiechnęła się, gdy spojrzał na nią przez szybę, a on szybko odwzajemnił gest, wysyłając jej pocałunek.

- Przepraszam, to z pracy – wyjaśnił siadając do stolika, na którym znajdował się już zamówiony posiłek.

- Nie musisz przepraszać, w końcu sama się spóźniłam przez pracę – odparła.

- Obawiam się, że nasz weekendowy wyjazd będzie musiał poczekać. Dostałem nowe zlecenie. Postaram ci się to jakoś wynagrodzić – pogładził Cuddy po ręce.

- Nie możesz tego przełożyć? – zapytała z nutą nadziei.

- Niestety, nie mam na to wpływu – odparł.

- To będziesz musiał się postarać, aby mi to wynagrodzić – uśmiechnęła się.

- Kocham cię.

- Ja też – odpowiedziała, choć przez chwilę zawahała się z odpowiedzią.

* * *

Cuddy wysiadła z taksówki i udała się do swojego domu. Po drugiej stronie ulicy na motorze siedział House. Czekał na nią. Może miał nadzieję, że zobaczy jej wybranka? Sam nie wiedział po co tutaj przyjechał. Zsiadł z motoru i pokuśtykał w stronę jej domu. Zatrzymał się przed drzwiami, widział jak w oknie obok pali się światło. Cuddy siedziała przed stertą papierów, widocznie kolejny raz przyniosła pracę do domu. Obserwował ją, chciał zapamiętać jak najwięcej. Już miał zapukać do jej drzwi, ale zawahał się. Opuścił rękę i odszedł.

_________________
Toaroraptorus vel Szpon Sprawiedliwości
Bywają rozstania niezależne od dwojga.Bolesne bo żadne go nie chce.

Wysłany: Sob 22:50, 17 Paź 2009

ToAr
(prze)Biegły Rewident

Dołączył: 19 Gru 2008
Pochwał: 63

Posty: 11254